polic

Nga Wiktionary

POLIC m.

1. Ushtarak që shërben në armën e policisë popullore për mbrojtjen e rendit shoqëror. Polic popullor. Polici i qarkullimit rrugor.

2. Agjent i organeve të policisë në vendet borgjeze e revizioniste, që mbron e ruan regjimin shtypës dhe interesat e klasës shfrytëzuese në fuqi. Shkopi i policit. E kapën (e rrahën) policët.