plasaritur

PLASARITUR mb.

Që ka marrë të çara të vogla, që është bërë me plasa, që ka plasur pak; që ka marrë të krisur, i krisur. Me lëkurë të plasaritur. Me buzë të plasaritura. Me duar (me këmbë) të plasaritura. Tokë e plasaritur. Filxhan (pjatë) e plasaritur. Lëvore e plasaritur. Trung i plasaritur.