pjesëtues

PJESËTUES m.

1. mat. Numri që tregon se në sa pjesë të barabarta ndahet një numër tjetër, numri që pjesëton; plotpjesëtues. Pjesëtuesi (më i madh) i përbashkët. Pjesëtuesi i një numri. Shumëzoj herësin me pjesëtuesin.

2. spec. Pajisje që ndan në pjesë tensionin e rrymës elektrike për të rregulluar vëllimin e zërit, timbrin etj. (zakonisht në aparatet radiomarrëse, në televizorë etj.). Pjesëtues tensioni.