perënduar

Nga Wiktionary

PERËNDUAR mb.

  • Që i ka kaluar koha; që ka rënë nga fuqia, nga gjendja e mirë etj.; që ka marrë fund, që ka vdekur ose që është zhdukur. Bota e rënduar. Regjimet e perënduara. Kohët e perënduara.
  • Me sy të perënduar duke perënduar sytë.