pendim

PENDIM m.

• 1. Veprimi sipas kuptimit 2 të foljes PENDOHEM.
• 2. Ndjenjë keqardhjeje që i lind dikujt për një punë a veprim të gabuar që ka bërë, pranimi i gabimit duke e ndier thellë atë; ndërrimi i mendjes për diçka që na duket e padrejtë, e papërshtatshme ose e gabuar. Pendim i thellë. Çast pendimi. Shfaq pendimin. E bren pendimi.
• 3. fet., vjet. Pendesë.