pendesë

PENDESË f.

• 1. Pendim. Pendesë e thellë. Me pendesë jo me gjithë zemër, me dy mendje, pendueshëm.
• 2. fet. Rrëfimi që bën një besimtar katolik përpara priftit për të ashtuquajturat mëkate kundër zotit ose kundër fesë; ndëshkimi që i jep atij prifti për të shlyer këto mëkate (në vendet ku vepron feja katolike). Koha e pendesës. Guri i pendesës guri që, sipas një zakoni poshtërues fetar, duhej ta ngrinte peshë ose ta mbante ai që quhej mëkatar nga prifti duke i rënë rrotull kishës.