pashteg

PASHTEG mb.

• 1. Që nuk ka shteg ku mund të kalohet; që është shumë i vështirë për t'u kaluar. Vend (pyll) i pashteg.
• 2. fig. Që s'ka rrugëdalje, që s'mund t'i gjendet një zgjidhje. Rrugë e pashteg.