pashkelur

PASHKELUR mb.

• 1. Që nuk është shkelur me këmbë. Bar i pashkelur. Borë e pashkelur.
• 2. Që nuk e kanë rrahur njerëzit, i parrahur; që nuk e ka shkelur këmba e njeriut. Vend i pashkelur. Rrugë e pashkelur. Pyje të pashkelura. Maja të pashkelura. Toka të pashkelura.
• 3. fig. Që nuk është njohur më parë; i ri, i panjohur. Rrugë të pashkelura.