parimësi

PARIMËSI f. libr.

• Të qenët parimor; qëndrim parimor i palëkundshëm; mbështetja në parimet dhe ndjekja e tyre pa lëkundje në teori e në praktikë. Parimësi e lartë. Parimësia marksiste. Fryma e parimësisë. Mungesa e parimësisë. Shquhet për parimësi.