parakuptoj

PARAKUPTOJ kal. libr.

• 1. E quaj si kusht paraprak të nevojshëm për të arritur diçka a për ta sqaruar; nënkuptoj. Çfarë parakupton me këtë?
• 2. vet. veta III. E përmban në vetvete si kusht të nevojshëm, e ka si kusht paraprak të vetëkuptueshëm, e ka të pandashme, nënkupton.