papajtueshmëri

PAPAJTUESHMËRI f.

• 1. Qëndrim i prerë e i vendosur kundër dikujt a diçkaje të papranueshme. Papajtueshmëria me armiqtë. Fryma e papajtueshmërisë.
• 2. Të qenët i papajtueshëm; pamundësia për t'u pajtuar, për t'u përputhur a për t'u përshtatur me diçka tjetër; të qenët në kundërshtim të hapur e të përhershëm me diçka tjetër. Papajtueshmëri klasore. Papajtueshmëria e pikëpamjeve (e interesave).