panënshtruar

PANËNSHTRUAR mb.

• 1. Që nuk i është nënshtruar askujt, i pamposhtur; i lirë, i pavarur. Vend i panënshtruar. Fise të panënshtruara.
• 2. Që nuk bindet, që nuk përulet para vullnetit të dikujt, i papërulur. Njeri i panënshtruar.
• 3. I panënshtrueshëm.