palë-palë

PALË-PALË I ndajf.

• 1. Në shumë pala njëra mbi tjetrën. I bëri (i vuri) palë-palë. Me shumicë të madhe. I kishte paratë palë-palë.
• 2. përd. mb. Që ka shumë pala njërën pas tjetrës a që ka disa shtresa a palë njërën mbi tjetrën. Fustan palë-palë fustan me pala. Dhjamë palë-palë.
• Iu bë qafa palë-palë (me pala) shih te QAF/Ë,~A.

PALË-PALË II ndajf.

• Në shumë grupe njëri pas tjetrit. Vinin palë-palë.