pakryer

PAKRYER f. gjuh.

• Koha e pakryer. E pakryera e dëftores.

PAKRYER mb.

• 1. I pambaruar, i papërfunduar. Punë e pakryer. Punim i pakryer. Detyrë e pakryer. Mbeti e pakryer.
• 2. drejt. Që nuk është bërë në kohën e duhur, që i ka kaluar afati i regjistrimit. Akt lindjeje (vdekjeje) i pakryer.
• Koha e pakryer gjuh. një nga kohët e shkuara të foljes, në të cilën folja tregon një veprim a gjendje të zgjatur që është në zhvillim e sipër në një çast të së shkuarës. Aspekti i pakryer gjuh. kategori gramatikore e foljeve në disa gjuhë, e cila e shpreh veprimin ose gjendjen të zgjatur a të përsëritur, pa ndonjë kufizim a pa ndonjë cak kohor; kund. aspekti i kryer.