pakënaqur

PAKËNAQUR mb.

• 1. Që ka një pakënaqësi që nuk është i kënaqur; që nuk kënaqet asnjëherë; që shpreh pakënaqësi. Njeri i pakënaqur. E bëri të pakënaqur. Me fytyrë të pakënaqur.
• 2. Që nuk ka marrë atë që kërkonte a që shpresonte, që nuk i janë plotësuar dëshirat. Mbeti i pakënaqur. Iku i pakënaqur.
• 3. Përd. em. sipas kuptimit 1 të mbiemrit.