paditës

Nga Wiktionary

PADITËS m.

  • 1. drejt. Ai që i drejtohet gjykatës me një padi, ai që bën një padi.
  • 2. bised. Ai që ia tregon një tjetri fajin që ka bërë dikush. S'e mori vesh kush ishte paditësi.


PADITËS mb. drejt.

  • Që bën një padi kundër dikujt. Pala (ana) paditëse.