pacipë

PACIPË mb.

• Që nuk ka fare turp, që nuk i skuqet faqja nga asgjë, që i ka plasur cipa, i paturp, i pafytyrë; që është karakteristik për një njeri cipëplasur, i ulët, i paturpshëm. Burrë i pacipë. Grua e pacipë. Tradhtar i pacipë. Punë e pacipë.