pacen

Nga Wiktionary

PACEN mb.

  • 1. Që nuk ka ndonjë të metë trupore a mendore, që është pa cen. Njeri i pacen.
  • 2. Që nuk ka të meta, që është i plotë e fare i padëmtuar; i pacenuar. Takëm i pacen.
  • 3. fig. Që është pa vese, i pastër.
Marrë nga "https://sq.wiktionary.org/w/index.php?title=pacen&oldid=128235"