paardhur

PAARDHUR m. bised. mallk.

• Ai që mos e sjelltë kokën, ai që mos ardhtë gjallë. Erdhi prapë i paardhuri!

PAARDHUR mb.

• Që nuk ka ardhur ende nga tharmi; që nuk është zënë me tharm (për bukën). Brumë i paardhur. Bukë e paardhur bukë që nuk është ende gati për t'u futur në furrë.