përtejmë

PËRTEJMË mb.

• Që gjendet përtej diçkaje ose matanë një vendi a një hapësire; që ndodhet në largësi përballë diçkaje. Ana e përtejme e Lumit. Lagjja e përtejme e fshatit.
• Botë e përtejme jeta që gjoja ekziston pas vdekjes, bota e përtejvarrit (sipas besëtytnive e paragjykimeve fetare).