përpall

PËRPALL kal.

• 1. vjet. Bëj të njihet botërisht diçka që ishte e panjohur ose që mbahej e fshehtë; shpall botërisht, përhap. Përpallnin shkrimet shqip.
• 2. keq. Përhap një lajm, ua them të gjithëve diçka që di; tellallis. I përpalli lajmet në të katër anët.