përjetë

Nga Wiktionary

PËRJETË ndajf.

  • 1. Sa zgjat jeta e njeriut; gjatë gjithë jetës, për gjithë jetën. U ndanë përjetë. I mbeti besnik përjetë. I është mirënjohës përjetë. E dëbuan (e larguan) përjetë.
  • 2. Pa marrë fund asnjëherë; për shekuj me radhë, brez pas brezi, përgjithmonë, sa të jetë jeta. Do të kujtohen (do të nderohen) përjetë.