përfaqtë

PËRFAQTË mb.

• 1. Që bëhet sa për t'u dukur a sa për të kaluar radhën. Punë e përfaqtë.
• 2. Që paraqitet nga jashtë si kryesori, por që s'është i tillë, i jashtëm, i dukshëm. Shkaku i përfaqtë i luftës (i kryqëzatave).