përçoj

PËRÇOJ kal.

• 1. I prij dikujt në një punë, e udhëheq në një veprim etj.; i tregoj rrugën dikujt (edhe fig.). E përçoi në rrugë të drejtë (në udhët e jetës). Mësuesi përçon fëmijët.
• 2. vet. veta III. Ecën në krye të tufës, i prin tufës (për dashin e këmborës, cjapin etj.). Përçon tufën (delet, dhitë).
• 3. vet. veta III fiz., elektr. Është përcjellës i rrymës elektrike, i nxehtësisë etj., e përcjell. Përçon mirë (keq) rrymën elektrike.
• 4. Bëhem mbartës e përhapës i një ideje, i një ideologjie etj. në popull ose në një masë të gjerë njerëzish; çoj e përhap diku një ide a një vijë politike, përcjell. Përçojnë frymën e klasës punëtore në fshat. Vepra që përçonin idetë e humanizmit.