pëllua

PËLLUA ndajf. bised.

• 1. Gjallë, shëndoshë e mirë, pa pësuar ndonjë dëmtim a plagë në trup. Shpëtoi pëllua. Mos daltë (mos ardhtë, mos shpëtoftë) pëllua! mallk.
• 2. fig. Faqebardhë, mirë e bukur, pa pësuar ndonjë të keqe. Doli pëllua.