pëgëhem

PËGËHEM vetv.

• 1. Ndyhem, fëlliqem, ndragem (edhe fig.). U pëgë fëmija (foshnja). Nuk u pëgëhet në atë punë nuk përzihet në një punë të pandershme a në një veprim të padrejtë, nuk i ndyn duart me punë të tilla.
• 2. Pës e PËGËJ.