oshënari

OSHËNARI përmb. fet.

• 1. Tërësia e oshënarëve. Vendi (pylli) i oshënarisë.
• 2. fet. Mënyra e jetesës që bën oshënari, jeta e oshënarit; koha sa zgjat kjo mënyrë jetese. I kaloi jeta në oshënari.
• 3. fig. Jeta e një njeriu që ka hequr dorë nga gëzimet dhe rron në vetmi, jetë e vetmuar dhe e mbyllur, me vuajtje e me mundime.