oshënar

OSHËNAR m.

• 1. fet. Murg ose besimtar, që rron i vetmuar e me mundime trupore dhe përpiqet të jetë gjoja i papërlyer për të fituar, sipas paragjykimeve fetare, hirin e zotit; murg ose besimtar i tillë që është shpallur nga kisha si shenjt (në vendet ku vepron kisha ortodokse). Jetë oshënari. Rron si oshënar.
• 2. fig. Njeri që ka hequr dorë nga gëzimet e jetës dhe që rron në vetmi me vuajtje e me mundime.
• 3. Përd. mb. sipas kuptimeve të emrit. Murg oshënar.