ordinancë

Nga Wiktionary

ORDINANCË m. usht. vjet.

  • Ushtarak, që ishte caktuar me shërbim pranë një oficeri më të lartë, pranë një komandanti a pranë një komande për të kryer disa detyra ndihmëse. Ordinanca e komandantit. Ordinanca e një oficeri madhor. Ordinanca shtabit (e komandës).