onomastikë

Nga Wiktionary

ONOMASTIKË f. gjuh.

  • 1. Degë e gjuhësisë, që studion emrat e përveçëm; pjesë e kësaj dege që studion emrat vetjakë (emrat e mbiemrat e njerëzve, si edhe nofkat e njerëzve e të kafshëve). Onomastika historike. Zhvillimi i onomastikës shqiptare.
  • 2. Tërësia e emrave të përveçëm që studiohen më vete nga kjo degë e gjuhësisë. Onomastika ilire. Kartoteka e onomastikës. Studimi i onomastikës.