Jump to content

ofshamë

Nga Wiktionary

OFSHAMË f.

  • 1. Rënkim i thellë e psherëtimë, që nxjerrim kur kemi një dhimbje a një vuajtje të madhe shpirtërore; dhimbje a vuajtje e thellë shpirtërore. Ofshamë e thellë (e fortë). Ofshamë dëshpërimi (malli). Në mes të ofshamave. Lëshoi (nxori) një ofshamë. U dëgjuan ofshamat.
  • 2. Mallkimi i një njeriu, të cilit i kanë bërë keq, nëmë. Ofshama e nënës. E zëntë ofshama e saj!