nyç

NYÇ mb.

• 1. shih NEJÇ,~E. Dru nyçe. Arrë nyçe arrë gungë.
• 2. fig. Që ngul këmbë me kokëfortësi për diçka, kokëfortë. Njeri nyç. Plak nyç.
• 3. fig. shak. Që është plakur e nuk do t'ia dijë nga sëmundjet, që mbahet i fortë, Plak nyç.