njëthelbor

NJËTHELBOR mb. bot.

• 1. Që e ka farën me një thelb. Fare njëthelbore. Bimë njëthelbore.
• 2. si em. ~E, ~JA f. zakon. ~E, ~ET. Klasë bimësh, që i kanë farat me një thelb; bimë që bën pjesë në këtë klasë.