nikoqir

Nga Wiktionary

NIKOQIR m.

  • 1. Njeri i kujdesshëm, i rregullt e kursimtar në qeverisjen e pasurisë së vet ose të mjeteve e të mallrave që ka në ngarkim. Nikoqirë të mirë të pronës socialiste.
  • 2. Burrë që kujdeset për të gjitha nevojat e shtëpisë, shtëpiak i mirë; zot shtëpie. Duket në shtëpi dora e nikoqirit.
  • 3. Përd. mb. sipas kuptimeve të emrave NIKOQIR, ~I e NIKOQIR/E,~JA. Grua nikoqire. Burrë nikoqir.