ngucem

NGUCEM vetv.

• 1. Futem në një vend me vështirësi, ngjishem a rrasem në një vend të ngushtë bashkë me të tjerë. Nguceshin pas njëri-tjetrit. U ngucën në një qoshe.
• 2. vet. fig. Ngacmojmë njëri-tjetrin me fjalë a me diçka. Nguceshin me llafe.
• 3. Pës. e NGUC.