ngjeshur

NGJESHUR as.

Ngjeshje.

• Me të qeshur e me të ngjeshur shih te QESHUR, ~IT (të).

NGJESHUR mb.

• 1. Që i ka thërrmijat, shtresat ose pjesët përbërëse të bashkuara a shumë të afruara njëra me tjetrën, i rrasët, i dendur; i ndrydhur; kund. i shkrifët. Tokë e ngjeshur. Borë e ngjeshur. Bistak i ngjeshur. Shkëmbinj gëlqerorë të ngjeshur. Pëlhurë (beze) e ngjeshur. Karton i ngjeshur.
• 2. Që i ka radhët shumë afër njëra-tjetrës, që nuk lë të depërtojë diçka; kund. i rrallë. Rreshta të ngjeshur. Mbrojtje e ngjeshur. Turmë e ngjeshur si një bllok.
• 3. fig. I mbushur mirë me diçka; i ngarkuar. Plan i ngjeshur. Detyra të ngjeshura. Vit i ngjeshur (me detyra).
• 4. I fuqishëm e i shëndetshëm i lidhur. Me trup të ngjeshur. Me shpatulla të ngjeshura. Është i shkurtër, por i ngjeshur.

NGJESHUR ndajf.

• Shumë afër njëri me tjetrin, ngushtë. Rrinin ngjeshur. Jemi shumë ngjeshur këtu.

NGJESHURI f.

• Shkalla e bashkimit dhe e afrimit të ngushtë të pjesëve përbërëse të diçkaje, shkalla e ngjeshjes; të qenët i ngjeshur. Ngjeshuria kuptimore. Shkalla e ngjeshurisë.