nevojtar

NEVOJTAR mb.

• 1. Që nuk i ka mjetet e mjaftueshme për jetesë, i varfër, i vobektë. Njeri nevojtar. Familje nevojtore.
• 2. Që ka nevojë për diçka; që i mungon a i duhet diçka për të kryer një punë etj. Është nevojtar për shtëpi (banesë).
• 3. si em. ~, ~ I m. sh.~ Ë, ~ËT. I varfër; ai që ka nevojë për diçka, që ka një nevojë të paplotësuar. Ndihmuan nevojtarët.