Jump to content

nemitur

Nga Wiktionary

NEMITUR mb.

  • 1. Që ka mbetur pa gojë nga habia a nga frika; i shastisur; i hutuar, i shtangur. Mbeti i nemitur. Shikonte i nemitur. Dukeshin si të nemitur.
  • 2. Që nuk nxjerr zë a fjalë nga goja; i heshtur. Rrinte (shikonte, vështronte) i nemitur. Dëgjonin të nemitur.
Marrë nga "https://sq.wiktionary.org/w/index.php?title=nemitur&oldid=85585"