nemitem

Nga Wiktionary

NEMITEM vetv.

  • 1. Mbetem pa gojë, nuk nxjerr zë a fjalë nga habia a nga frika; shastisem, ngrij në vend, shtang. U nemit nga habia. U nemit dhe u zverdh.
  • 2. vet. veta III. Bëhet i heshtur; nuk dëgjohet më diçka, shuhet, pushon. Zërat u nemitën.
Marrë nga "https://sq.wiktionary.org/w/index.php?title=nemitem&oldid=85583"