ndyracak

NDYRACAK mb.

• 1. Që e ka zakon të rrijë i ndyrë, që nuk lahet e nuk pastrohet; kund. pastërtor. Njeri (fëmijë) ndyracak. Grua (vajzë) ndyracake.
• 2. fig. Që nuk është i pastër nga shpirti, që ka dëshira, mendime e synime të ulëta e të pandershme, i fëlliqur.
• 3. Përd. em. sipas kuptimeve të mbiemrit. Ndyracak i keq.