Jump to content

ndriçim

Nga Wiktionary

NDRIÇIM m.

  • 1. Veprimi sipas kuptimeve të foljeve NDRIÇOJ, NDRIÇOHEM. Ndriçimi i rrugëve me dritë elektrike. Ndriçimi i popullit (i masave). Përdor për ndriçim.
  • 2. Drita që del nga një burim; mjetet e ndryshme që përdoren për të bërë dritë. Ndriçim natyror (artificial). Ndriçim elektrik. Ndriçimi i diellit. Rrjeti i ndriçimit.
  • 3. Shkëlqimi i diçkaje. Ndriçimi i qiellit. Iu zbeh ndriçimi.
  • 4. hist. Iluminizëm. Shekulli i ndriçimit.