ndanë

NDANË

I. ndajf.

• Përbri, pranë, afër. Ndanë i rrinte nëna. Fusha me lumin ndanë.

II. parafj. Përdoret me një emër në rasën rrjedhore, që tregon vendin në buzë, në skaj a në anë të të cilit gjendet ose drejt të cilit lëviz dikush a diçka. Ndanë udhës (urës, pyllit). Ndanë orës (lumit). Rruga ndanë qytetit. Arritëm ndanë fshatit.

• Tej e ndan shih tek TEJ.