ndëshkues

Nga Wiktionary

NDËSHKUES m.

  • 1. Ai që ndëshkon, ai që jep një ndëshkim.
  • 2. Pjesëtar i një reparti ushtarak ndëshkimor, që ka për qëllim të shtypë me dhunë një lëvizje kryengritëse a çlirimtare. Ndëshkuesit kolonialistë.


NDËSHKUES mb.

  • 1. Që ka për qëllim të ndëshkojë; që jep ndëshkim. Masë ndëshkuese. Organe ndëshkuese.
  • 2. shih NDËSHKIMOR,~E 2. Repart ndëshkues.
Marrë nga "https://sq.wiktionary.org/w/index.php?title=ndëshkues&oldid=85216"