ndërmjet

NDËRMJET m. anat.

NDËRMJET

I. ndajf.

Në mes të dy a më shumë vetave ose sendeve. Rri ndërmjet. E kemi ndërmjet. Me nga një ditë ndërmjet.

II. parafj. Përdoret me një emër në rasën rrjedhore për të treguar:

1. Vendin që zë dikush a diçka në mes të të tjerëve të njëjtë ose në rrethin e tyre, midis. Ndërmjet partizanëve. Ndërmjet maleve. Ndërmjet nesh (jush).
2. Marrëdhënie të dyanshme a të ndërsjella në mes të palëve a anëve. Bisedimet ndërmjet dy palëve. Marrëdhëniet ndërmjet shteteve.
3. Një tërësi në të cilën bën pjesë dikush a diçka që duam ta veçojmë, ta dallojmë nga të tjerët (me kuptimin e parafjalëve «prej», «nga»). Njëri ndërmjet jush. I vetmi ndërmjet atyre që erdhën.
4. Përdoret me një emër në rasën rrjedhore për të bërë një krahasim në mes të dy a më shumë njerëzve ose sendeve. Ngjajnë ndërmjet tyre. Bie në sy ndryshimi ndërmjet atij dhe të vëllait.
Le të mbesë ndërmjet (midis) nesh shih te MBES. Hyj ndërmjet ndërhyj për të pajtuar dy palë a për të mënjanuar mosmarrëveshjet.