ndërlikohem

NDËRLIKOHEM vetv.

• 1. vet. veta III. Ndërthuret në mënyrë të ngatërruar me një tjetër; ngatërrohet midis diçkaje tjetër; koklavitet. Ndërlikohen fijet. Ndërlikohen në një tendë.
• 2. vet. veta III fig. Bëhet më i ngatërruar e më i vështirë për t'u kuptuar a për t'u zgjidhur, koklavitet. U ndërlikua gjendja. U ndërlikuan punët më keq.
• 3. fig. Ngatërrohem në një punë a në diçka që nuk e dëshiroj, përzihem pa dashur; marr pjesë në diçka që nuk më përket, pleksem. U ndërlikua kot në atë çështje. Ishte ndërlikuar në veprimtari spiunazhi.
• 4. mjek. Shoqërohet një sëmundje nga një dukuri tjetër, që e bën më të rëndë. Sëmundja u ndërlikua.