nënoficer

NËNOFICER m. usht.

• 1. Kuadër ushtarak më i ulët se oficeri, që kryen detyra ndihmëse pranë komandave e shtabeve të forcave të armatosura tokësore, detare e ajrore (në ushtritë që nuk kanë grada). Nënoficeri i rojës.
• 2. Secila nga gradat më të ulëta se ajo e oficerit; ushtaraku që mban gradën rreshter a kapter (në ushtritë që kanë grada).