mungoj

MUNGOJ jokal.

1. Nuk ndodhem pranë dikujt a diçkaje në kohën e caktuar, nuk jam i pranishëm në një vend në kohën e duhur. Sa mungojnë? Kush mungon? Mungon me arsye. Mungonte në punë (në shkollë, në mbledhje). Mungoi disa ditë. S'mungon kurrë. Mungonte shpesh (rrallë, gjithmonë).
2. vet. veta III. Nuk gjendet fare ose nuk është në sasi të mjaftueshme; nuk mjafton diçka që është e nevojshme; (me një trajtë të shkurtër të përemrit vetor në r. dhanore) s'e kam fare (për diçka të nevojshme); e kam në sasi të pamjaftueshme. Mungonte buka (uji). Mungonin ushqimet (drithërat, ilaçet, municionet). Mungonte lënda e parë. I mungonin paratë (mjetet). Mungonin rrugët. Halla di të bëjë byrek, po i mungon mielli. fj.u. thuhet për dikë që është i zoti për një punë, po nuk ka mjetet e nevojshme.
3. vet. veta III. Nuk është, nuk vihet re a nuk haset (një send, një dukuri, një veti etj.); është mangët; (me një trajtë të shkurtër të përemrit vetor në r. dhanore) nuk e kam (për diçka që duhej ta kisha); nuk e kam diçka të plotë, e kam mangët a jo në shkallën e duhur. I mungon qartësia. Mungonte mirëkuptimi. Mungonte organizimi (disiplina, rregulli). I mungojnë këmbët e pasme. I mungon zotësia (aftësia, zgjuarsia). Nuk i mungon dëshira (vullneti, arsyeja, durimi). U mungojnë forcat (fuqitë). I mungonte përvoja (arsimi përkatës). Na mungonte udhëheqja.
4. kal. Lë diçka mangët, lë diçka pa bërë; i shmangem. Nuk shtonte as mungonte gjë e tregonte ashtu siç kishte ndodhur, pa shtuar e pa hequr gjë.
I mungon një dërrasë shih te DËRRAS/Ë,~A. I mungojnë dhitë shih te DHI,~A. Nuk i mungon asnjë qime shih te QIM/E,~JA.