mpakur

Nga Wiktionary

MPAKUR mb.

  • 1. Që ka mbetur pa frymë, që i është prerë fuqia; që i ka rënë të fikët. Njeri i mpakur.
  • 2. Që është dobësuar shumë, i mekur (për zërin etj.). Me zë të mpakur.
Marrë nga "https://sq.wiktionary.org/w/index.php?title=mpakur&oldid=83850"