mpakem

MPAKEM vetv.

• 1. Mbetem pa frymë, me pritet fryma e ndiej një dobësi aq të madhe sikur po më bie të fikët, mekem; më bie të fikët. U mpak nga frika. U mpak së qeshuri.
• 2. vet. veta III (zakon. me një trajtë të shkurtër të përemrit vetor në r. dhanore). Më dobësohet, më bie, më pritet; ulet, bie. Iu mpak kujtesa. Iu mpakën fuqitë. Iu mpak zëri. S'më mpaket zemra s'më dobësohet zemra, s'ligështohem, s'e humbas guximin.
• 3. vet. veta III. Pës. e MPAK.