mirënjohës

MIRËNJOHËS mb.

• Që ta di e ta njeh të mirën që i ke bërë, që nuk i harron të mirat që i ke bërë dhe përpiqet të ta shpërblejë këtë në mënyrë të çiltër; që shpreh mirënjohje; kund. mosmirënjohës. Njeri mirënjohës. Qëndrim mirënjohës. Me një vështrim mirënjohës. Ju jemi mirënjohës.